PERBANDINGAN SIKAP PELAJAR TERHADAP HAFAZAN AL-QURAN: KAJIAN DI SEKOLAH MENENGAH KEBANGSAAN AGAMA PUTRAJAYA

Abstract

ABSTRAK

Pada dasarnya, kaedah pembelajaran hafazan dilaksanakan secara bersemuka sahaja sejak dari zaman Rasulullah hingga kini. Namun apabila berlaku penularan Covid-19 yang telah melanda dunia, kaedah pembelajaran hafazan turut mengalami perubahan pelaksanaannya. Bagi mengelakkan hafazan al-Quran pelajar tahfiz terjejas dan berlaku keciciran akibat penularan Covid-19 tersebut, pihak Kementerian Pendidikan Malaysia mengambil inisiatif untuk melaksanakan kaedah pembelajaran hafazan secara maya (atas talian). Tidak terkecuali Sekolah Menengah Kebangsaan Agama Putrajaya yang mempunyai pelajar yang terlibat dengan Kurikulum Tahfiz Model Ulul Albab (TMUA). Kaedah pembelajaran hafazan secara bersemuka mahupun secara maya sememangnya mempunyai perbezaan. Secara tidak langsung perbezaan kedua-dua kaedah pembelajaran ini mempengaruhi sikap pelajar terhadap hafazan. Oleh itu, kajian ini dijalankan bagi mengkaji perbandingan sikap pelajar terhadap hafazan secara bersemuka dan maya (atas talian) di SMKA Putrajaya. Kajian ini menggunakan reka bentuk kuantitatif dengan pendekatan kajian tinjauan. Pengumpulan data dikumpul melalui soal selidik yang telah diedarkan kepada 30 orang pelajar. Pelajar yang dipilih adalah terdiri dari pelajar yang pernah mengikuti kaedah pembelajaran hafazan secara bersemuka dan secara maya (atas talian). Data dianalisis menggunakan perisian Statistical Package for Social Science (SPSS). Hasil kajian mendapati terdapat perbezaan sikap pelajar semasa pembelajaran berlangsung. Kajian juga mendapati pelajar lebih selesa untuk menghafaz secara bersemuka berbanding secara atas talian. Secara keseluruhannya, walaupun pelajar lebih selesa untuk menghafaz secara bersemuka, kaedah pembelajaran secara atas talian perlu dilaksanakan bagi mengelakkan pembelajaran hafazan terjejas.

Keywords

Penularan Covid-19; Kaedah Pembelajaran Hafazan; Hafazan al-Quran; Sikap pelajar